manusia itu nggak pernah puas.

Assalamualaikum :)

rasanya sebelum ni sy tak pernah menulis tentang
apa yang orang2 berkata mengenai diri ini.
yang positif, alhamdulillah.
yang negatif, hmm. sy cuba muhasabah diri :')
kalau sy sendiri yg tak lakukan apa2, tentu org tak berkata kan.
walaupun sometimes sy mmg tak buat apa2.

ada yang pernah berkata kenapa lah sy ni sombong sangat.
sy jawab : kalau anda lelaki dan hantar msg2 seperti ingin berkenalan etc,
haruslah sy kurang berkenan. maaf, tapi mmg itu pendirian sy.
kalau anda perempuan, mungkin sy terlepas pandang.
perkara yg paling malas sy buat adalah sy buka inbox fb.
yes, my bad.
i know. tp sy cuba utk perbaiki diri ni dari semasa ke semasa.
sy tak memilih dalam berkawan, cuma bagi sy,
di dunia maya seperti blogging, fb ini..
people tend to judge others by just reading their blog,
or just by looking the picture.
bile dah baca slalu n tau perkembangan seseorang,
dah rasa macam tau everything about that particular people.
but hey, kalau lah org tu tulis pasal happy shj, tak bermaksud hidup dia indah belaka.
mugkin itu salah satu cara dia utk melupakan beban yg dia pikul selama ni.
menulis tentang kebahagiaan dapat menghilangkan sedikit duka.

ada juga yg berkata, kenapalah sy ni nak berlagak alim.
menyampah betul katanya.
kata saya : in my opinion, sy tak tahu lah dimana silap sy smpai
ada yg berkata begitu.
kalau dah nama blog sy, haruslah sy tulis apa yg sy rasa.
blog saya, isi hati saya. mungkin lah kadang2 ada perkara2 agama yang bagi sy,
elok untuk sy sampaikan.. sy tulis di blog. tak salah bukan?
sy mungkin tidak alim seperti ustazah, tp apa yg sy tahu,
sy cintakan agama sy.
enough said, kalau dah rasa sy berlagak alim ke apa sangat,
don't read my blog. will u?
buat awak sakit hati nanti :)

n ada jugak yang berkata, sy ni konon je baik.
kata saya : i don't know what to say. but what i'm sure, u must be someone that didn't know
me in reality. know me face to face. then u can judge.
email me, then we can meet up n have a chat.
it's fair lah kan daripada stalk blog dan fb sy. kemudian buat assumption
sebegitu rupa.

banyak lagi pandangan negatif yg orang cakap.
tapi, biarlah.
byk juga yg telah sy berubah. thanks to u guys.
kalau tak, sy takkan berubah menjadi lebih baik.
tapi tolonglah jgn buat assumption yg seperti awak ni rapat dengan sy.
might be sy macam tu dulu. tapi sekarang?
hanya yg betul2 rapat shj tahu apa yg terjadi pada sy.
i don't need to write it here since i don't think it is necessary.
cukuplah sy bertarung dengan nyawa sy sendiri.
sy lebih menghargai hidup berbanding dulu.
sy lebih menyayangi keluarga berbanding dulu.
jadi, cukup lah.
memang manusia nggak pernah puas.
makanya, belajarlah utk menerima seseorang itu seadanya.

maybe i should live in my own world
without blogging n fb?

till then,
take care people :)